Dziękujemy Ci, Amelio Bedelio!

Dzieciakom, z którymi czytałam tę książkę się podobała, a o to przecież chodzi. Mnie zresztą także. . Uśmialiśmy się, a potem zaczęło się wymyślanie różnych powiedzeń, które można opacznie zrozumieć. Myślę, że jeśli książka inspiruje do takiej zabawy, to jest świetna, więc chyba dorzucę kolejną gwiazdkę. Ilustracje też sympatyczne, co w książce dla dzieci jest niezwykle istotne.
Podobno pierwsza jest lepsza, może kiedyś sprawdzę.

Dzieciakom, z którymi czytałam tę książkę się podobała, a o to przecież chodzi. Mnie zresztą także. . Uśmialiśmy się, a potem zaczęło się wymyślanie różnych powiedzeń, które można opacznie zrozumieć. Myślę, że jeśli książka inspiruje do takiej zabawy, to jest świetna, więc chyba dorzucę kolejną gwiazdkę. Ilustracje też sympatyczne, co w książce dla dzieci jest niezwykle...

Drugi tom z Amelią Bedelią za nami. I jak pierwszy rozbawił nas do łez, to drugi, choć równie króciutki, już śmieszy znacznie mniej. Na chwilę ten humor był w porządku, w drugim tomie już wydaje się nieco naciągany. Czyżby autorce tak szybko skończył się polot i lekkość w dowcipie? Hm... jestem odrobinę zawiedziona, ponieważ po pierwszej części moje oczekiwania były dość wysokie. Z racji tego, że pojedyncze książeczki są króciutkie, wydawało mi się, że jeszcze jest tutaj duży potencjał. Po lekturze "Dziękujemy Ci Amelio Bedelio" już nie chce mi się sięgać po kolejne perypetie. Może to chwilowe. Na razie Amelii Bedelii już dziękujemy.

Drugi tom z Amelią Bedelią za nami. I jak pierwszy rozbawił nas do łez, to drugi, choć równie króciutki, już śmieszy znacznie mniej. Na chwilę ten humor był w porządku, w drugim tomie już wydaje się nieco naciągany. Czyżby autorce tak szybko skończył się polot i lekkość w dowcipie? Hm... jestem odrobinę zawiedziona, ponieważ po pierwszej części moje oczekiwania były dość...

Po przerwie w moje ręce znowu wpadła Amelia Bedelia i bardzo dobrze, bo dostarcza nam nieustającej rozrywki. Pokazuje swoją prostodusznością i prostolinijnością jakie nie oczywiste są przekazy człowieka do człowieka. Jak trudno jest przekazać prosto i zrozumiale swoje potrzeby. Jeszcze inaczej - myśli jednej osoby nie są tożsame z myślami innej, nie pojmujemy siebie w lot, dlatego warto nie mierzyć innych swoją miarą i potwierdzać u innych zrozumienie przekazywanych treści.

W tej książce Pani Rogers zostawia Amelii Bedeli listę zadań, które dla jednej są oczywiste a dla drugiej nie pojęte. Wynikają z tych zadań śmieszne w czasami wręcz absurdalne sytuacje, co jeszcze bardziej podkręca komizm poleceń. Po szeregu nie opatrznych działań, często niszczycielskich, Amelia Bedelia przygotowuje ciasto, co jest najlepsze i zrozumiałe dla niej. Zmazuje nim swoje "przewinienia" i zyskuje sympatię domowników i gościa.

Autorka pokazuje w tych książkach wieloznaczność używanych zwrotów i rozumienie zgoła tych samych treści w zupełnie inny sposób. Amelia jest bardzo gorliwą służącą, może nawet w tym być irytująca, ale jest też bardzo rzeczowa i skrupulatna. Ma w sobie dużo wdzięku i subtelności.

Śmieszne i urocze opowieści o Amelii Bedeli pomogą rozjaśnić nawet zachmurzone czoła.
Adekwatne ilustracje dopełniają książkę i miłe wrażenia z jej lektury.

Po przerwie w moje ręce znowu wpadła Amelia Bedelia i bardzo dobrze, bo dostarcza nam nieustającej rozrywki. Pokazuje swoją prostodusznością i prostolinijnością jakie nie oczywiste są przekazy człowieka do człowieka. Jak trudno jest przekazać prosto i zrozumiale swoje potrzeby. Jeszcze inaczej - myśli jednej osoby nie są tożsame z myślami innej, nie pojmujemy siebie w lot,...

Amelię Bedelię poznajemy, kiedy zaczyna pracę u pani Rogers. Nowa pracodawczyni zostawia służącej listę rzeczy do zrobienia i odjeżdża z mężem samochodem. Już pierwszego dnia sumiennie wykonuje wszystkie polecenia z listy pozostawionej przez pracodawczynię. Jednak z powodu tylko częściowego rozumienia znaczeń słów wszystko robi nie tak jak trzeba. No, może poza cytrynowym tortem bezowym, którego nie ma na liście, ale jest jej specjalnością i pomaga jej zjednać wszystkich ludzi. Pyszne ciasta są w stanie zażegnać wszelkie konflikty i zachęcić gości do odwiedzania. Łącznie z wymagającą ciotką Myrą.
„Wszystkie przygody Amelii Bedelii” zawierają cztery tomy: „Amelia Bedelia”, „Dziękujemy Ci, Amelio Bedelio!”, „Amelia Bedelia i przyjęcie niespodzianka”, „Wracaj, Amelio Bedelio!”. Niewielkiego formatu książki zebrano w jedną całość i pozostawiono to, co czytelnicy znają: interesujące ilustracje, zaskakująca akcja oraz bardzo duża czcionka, dzięki której przygody służącej czyta się bardzo szybko. Wydane po raz pierwszy w latach 60 XX opowieści zawierają sporo humoru i pokazują jak bardzo ważne jest rozumienie kulturowego kontekstu wyrazu. Wieloznaczność języka wprowadza wiele zamieszania do komunikacji: polecenia rozumiane niezgodnie z intencją mówiącego wprowadzają w życie pani Rogers wiele zamieszania, a u Amelii Bedeli wywołują zdziwienie. Opowieści o służącej pokazują jak można być jednocześnie sumiennym i fatalnym pracownikiem. Zaangażowanie, wykonywanie poleceń tak, jak się dosłownie rozumie sprawia, że czytelnik zastanawia się, kiedy bohaterka zrujnuje dom i jednocześnie uświadamia sobie, jak ważne jest precyzyjne wydawanie poleceń, dokładne omawianie ich rozumienia.
Całość dopełniają piękne, barwne i pełne radości ilustracji doskonale wprowadzające czytelników w klimat książki. Poważna i elegancka pani Rogers z dostojnym panem Rogersem oraz młodziutka Amelia Bedelia ukazani są dość stereotypowo, ale jednocześnie interesująco.
Słowny humor dostosowany jest dla uczniów nauczania początkowego, którzy wchodzą w świat nie zawsze jasnych poleceń. Przykład Ameli Bedelii może zachęcić ich do zadawania pytań czy na pewno dobrze rozumieją zadania. Zawarte w książce opowieści zachęcają także dorosłych do analizy tego, co i w jaki sposób mówią oraz wyjaśnia, dlaczego polecenia czasami mogą być zrozumiane całkiem inaczej niż byśmy tego chcieli.
Każda opowieść zaczyna się od wydawania poleceń, zabiegania i pozostawienia Amelii Bedelii z jej wątpliwościami oraz nieuchronnym dążeniu do katastrofy w czasie dokładnej pracy, a kończy zachwytem nad kolejnym ciastem upieczonym przez służącą.
Książka na pewno przypadnie do gustu przedszkolakom i uczniom nauczania początkowego. Solidna oprawa, bardzo dobre szycie i estetyczne wnętrze pozwolą dzieciom na cieszenie się lekturą.

Amelię Bedelię poznajemy, kiedy zaczyna pracę u pani Rogers. Nowa pracodawczyni zostawia służącej listę rzeczy do zrobienia i odjeżdża z mężem samochodem. Już pierwszego dnia sumiennie wykonuje wszystkie polecenia z listy pozostawionej przez pracodawczynię. Jednak z powodu tylko częściowego rozumienia znaczeń słów wszystko robi nie tak jak trzeba. No, może poza cytrynowym...

Całkiem śmieszna.

Całkiem śmieszna.